martes, 18 de marzo de 2014

Un pequeno recuncho de Exipto na casa Selander... ou non?


GRIPE, Maria, "Os escaravellos voan á tardiña". Vigo, SM, 20029. ISBN: 84-348-6086-4  [1.ª ed. 1989].


Este libro trata sobre as aventuras vividas durante un verán por tres rapaces: Xonás, David e Annika. 
Todo comeza cando a Xonás lle regalan un magnetófono polo seu cumpreanos e os tres rapaces van ó bosque probalo. Por casualidade, chegaron a unha misteriosa casa,  coñecida como a casa Selander e decidiron entrar. Mentres se atopaban no seu xardín escoitaron algo que chamou a súa atención e os deixou intrigados. 
Certo día, a nai de Xonás e Annika, comentou na casa que a señora que vivía na finca Selander se ía e, que necesitaba a alguén que lle coidase as plantas na súa ausencia, feito que os rapaces aproveitaron para se encargar eles dese traballo.
Xa na casa, viron unha pranta que lles chamou atención. Era azul e tiña as flores en forma de corazón e ademais diso, parecía que coñecía ás persoas. Esta pranta foi clave para que descubrisen o cuarto de verán no cal coa axuda dun escaravello que entrou pola ventá, descubriron unha caixa que contiña unha serie de cartas. Estas cartas contiñan unha historia de amor ocorrida no pasado entre Emilie e Andreas, e tamén falaban dun maleficio dunha estatua exipcia traída por Andreas dese pais. Esta estatua causou moito interese nos nenos o que ocasionou que se puxesen a indagar.


O párroco do pobo, o señor Lindroth, axúdalles a buscar as pistas necesarias. Xulia, dona da casa Selander, chamaba por teléfono para xogar o xadrez con David e para axudarlles a dar resposta aos diferentes enigmas que se lles presentan os protagonistas ó longo da historia.
Finalmente, descobren que a estatua está nun museo de Inglaterra e que a dona da casa morrera o primeiro día que eles estiveran alí.   

Logo da lectura deste libro cheo de misterio e intriga, démonos conta que é un elemento que a autora emprega para que os lectores sintan curiosidade polo que vai sucedendo ao longo do relato e desta maneira, se vaian introducindo nela como se fosen eles os protagonistas.
Ademais dos temas principais, que trata o libro, vemos un que reflexa de maneira secundaria; amor prohibido, que se ve  nas cartas enviadas entre Magdalena e Emilie e que os rapaces atopan no cuarto de verán. Era un tema que reflectía a realidade da época do S. XVIII, e xa daquela os matrimonios por conveniencia eran comúns.
En canto a relación dos capítulos desta obra, puidemos observar que non seguen o esquema de outros libros nos que a monotonía está presente o longo da obra, senón que cada capítulo chama polo seguinte, dado que en cada un deles se atopa ese chisco de intriga, que fai que queiras ler o seguinte para saber o que vai pasar.­­


Reflexión:
Dende o noso punto de vista como lectoras, pareceunos un libro interesante e entretido, que fai que o lector estea motivado a seguir lendo e a seguir descubrindo o que vai acontecendo na historia ó longo dos capítulos. Pensamos que os libros deste formato, resultan interesantes para os nenos  por ese toque de misterio, intriga e amor que fai que os cativos se  involucren na historia e se sintan como os protagonistas do libro.  
De igual modo, os temas que trata son atractivos e convences ó lector para que siga lendo. Tamén poden dar moito xogo á hora de que os nenos reflexionen sobre o libro. 
Finalmente queremos destacar que a continua busca das estatúas ó longo de tantos capítulos, fíxosenos pesada en certa medida, pero de todos os xeitos sabemos que debía ser así para que a historia tivese sentido. 


Bibliografía:
GRIPE, Maria, "Os escaravellos voan á tardiña". Vigo, SM, 20029. ISBN: 84-348-6086-4  [1.ª ed. 1989].


Feito por:
Lara Camiño Vilar
Rebeca Capón Macía
Patricia Castro Patao
María Chouciño Reigía
Eva Fernández Campos

Ningún comentario:

Publicar un comentario