Nesta entrada vamos a
afondar nas figuras femininas das obras
de An Alfaya, tituladas: “¡Sireno,
sireno!” e “A sombra descalza”.
Cómpre destacar que o motivo polo cal decidimos analizar as dúas obras, é
debido a que na segunda a trama é máis atraente e trata de cheo a figura da
muller. Malia isto, na primeira obra aparece a muller dende unha visión
loitadora.
Na obra ¡Sireno,sireno!, aparecen tres mulleres, a nai do protagonista, a
avoa e unha amiga do pai (pintora).
Nai do protagonista:
preséntasenos unha muller abatida pola dor e chea de pena, que non é quen de
levantar cabeza trala morte do seu marido. Polo tanto, visión dunha muller
viúva ao que o mundo lle cae enriba e non é quen te tirar polo seu fillo, até
que a súa nai lle fai entrar en razón.
Avoa do protagonista: muller chea de vida e moi positiva que, a pesares de sentir tristeza pola
morte dos seu xenro, intenta poñer boa cara e facerllo pasar o mellor posible
ao seu neto, o cal non pode apoiarse na súa nai.
Pintora: foi amiga do
pai do protagonista, co que tiña moi boa relación e pola cal a nai chegou a ter
celos. A autora non dá moitos datos
sobre ela, a pesar disto, consideramos que é unha muller creativa e chea de
vida, á que lle gusta axudar aos demais, entre eles aos protagonistas desta obra.
En canto á obra A sombra descalza, podemos contabilizar
até cinco mulleres, que viven nunha
época complicada, na que a figura da muller estaba desvalorizada polas miserias
da Guerra Civil.
“Elsa”
(protagonista), é unha nena adolescente de 16 anos que vive asfixiada nun mundo
de segredos, silencios , medos e falsas verdades ás que lles quere buscar
resposta. A pesar da súa inocencia, intenta furgar nas feridas abertas dos
homes e mulleres que viven na casa familiar, pero todo isto tivo unha alto custo
para ela, debido a que cando se atopa coa verdade desexaría non coñecela. En resumo, ela fai que as voces das mulleres
da casa, Amadora, Esperanza e Florinda, caladas durante moitos anos, rebelen os
misterios que envolvían as súas vidas.
“Amadora”, é a avoa da
protagonista, unha señora típica da época, dedicada ao seu marido e ó seu
fogar, unha muller sen voz nin voto nas decisións familiares. Non obstante, a
vinganza que levara a cabo na súa xuventude, contra a súa irmá, pasoulle factura
toda a súa vida, debido a que arrebatou
a súa felicidade e máis a da xente que a rodeaba. A obra quérenos dar a
entender que por medo a que o seu marido a deixe, non é quen de contarlle o seu
erro.
“Florinda”, tía da
protagonista. Tiña o seu futuro planeado e debido ás débedas da súa familia,
tivo que renunciar á súa felicidade e ó amor da súa vida, para casarse cun home
cun poder adquisitivo moi alto. Como consecuencia disto, Florinda, mantén unha
relación a escondidas con Rafael, o seu amor verdadeiro. Cando o seu marido descobre o engano, ela vai
en busca de Rafael, pero este xa morrera. Polo que poderiamos dicir que a súa
vida non foi un camiño de rosas.
“Esperanza”, nai da
protagonista. Nun principio non foi querida na familia do seu marido, debido a que
a súa tiña outros ideais políticos. Este personaxe ocupa un segundo plano na
obra, polo que non temos moitos datos sobre ela, a pesar disto nós
interpretamos que é unha muller calada que acata as ordes sen protestar. Porén,
apoiaba as accións da súa filla ás costas do resto da familia. O final da obra,
ela adquire un “roll” máis importante no
fogar coa enfermidade de Xuliano.
“Sagrario”, tía avoa
da protagonista. Personaxe que, debido a un erro cometido na adolescencia, vese
somerxida nunha vida de escuridade, tristeza
e soidade. Todo isto sucedeu por mor do rancor que súa irmá tiña cara
ela. En definitiva, era unha muller sen personalidade que fixo todo o que a súa
irmá lle mandou, sabendo que iso a ía prexudicar. Así mesmo, era cómplice de
Florinda, axudándolle a gardar o segredo do seu amante.
Para rematar, facendo unha
valoración global da figura feminina, podemos dicir que hai unha clara
diferenza entre as dúas obras, porén da época en que se desenvolven.
En ¡Sireno, sireno!, a muller ten un papel loitador, cunha gran
intención de saír cara adiante e deixar de lado as dificultades da vida.
En A sombra descalza, a muller estaba nun segundo plano, posto que a
sociedade non tiña en conta a súa opinión, vivindo por e para os seus fogares e
familias. Debido a esta represión, moitas delas víanse obrigadas a vivir entre
segredos e levar unha segunda vida, buscando así a súa felicidade.
Animámosvos a que leades os
dous libros e podades comparar o papel da muller na época da Guerra Civil e na
actualidade. É posible que algún ou algunha de vós vexa reflectida a vivencia
dalgún familiar nestas liñas.
Grupo composto por:
Noelia Rey Bello
Paula Roca Lema
Sandra Romero Pato
Natalia Sánchez Martínez
Sandra Verdes Pico
Convidámosvos a seguirnos no twitter: @AlfayaSireno
Ningún comentario:
Publicar un comentario