No ano 1948 a autora recibe unha mención no Premio "Nadal" pola súa obra Los Abel, na que se trata o tema bíblico do cainismo, referido á vida de sete irmáns, e contrapoñendo o mundo dos adultos e dos nenos/as.
"No estaban en el prado, ni en el huerto, ni en el bosque. Recordé: << procura ser valiente>>. Y no retrocedí."
É no ano 1953 cando consegue o Premio "Café Gijón" por Fiesta al noroeste, unha narración ambientada nun pobo imaxinario de Logroño e na que predominan matices psicolóxicos como o suicidio, a traizón, o incesto ou a morte.
"Yo tuve un hermano. Hablo aquí de él porque condicionó, mi vida y mis pecados. No quiero culparle pero desde que le conocí la ira y la envidia, hicieron su infierno dentro de mí. Y también el amor. Su amor ha sido mi culpa más grave. Su amor es aún mi peso y vaya donde vaya lo llevaré conmigo."
Pequeño teatro, a primera novela escrita por ela, narra a traxedia de Llé, enganada por un contrabandista sen conciencia. Neste caso, o amor e a felicidade están presentes pero de xeito negativo xa que volve ao plano do dramatismo. Outorgóuselle o Premio "Planeta" no ano 1954.
![]() |
"Los tímidos pertenecemos a una raza distinta que el diablo confunda, o que Dios acoja en su seno. En fin, a mí me aplastaron mi juventud y mi timidez. Ésa es la verdad de mi tristísima vida."
“Piensa que te llevas el poco dinero que nos queda. Piensa que eres nuestra última esperanza. César, ten fe, trabaja. Trabaja. Si trabajas con empeño, tú lo verás, todo se salvará. Mientras tanto, te lo juro, yo levantaré aquí, otra vez, nuestra Encrucijada...”
No ano 1960 recibe o Premio "Nadal" tralo éxito conseguido con Primera memoria, e o Premio "Fastenrath" no ano 1964 coa obra Los soldados lloran de noche, ambas pertencentes á triloxía titulada "Los mercaderes" e na que, ao igual que noutros dos seus escritos, evócase a guerra civil e o que iso conlevou.
“No entiendo nada de lo que ocurre en la vida ni en el mundo, ni alrededor de mí: desde los pájaros a la tierra, desde el cielo al agua, no entiendo nada. Que el mundo sea atroz, no lo sé: pero al menos, resulta incomprensible.”
“…no hay que cambiar la vida, hay que cambiar el mundo…”
El polizón de Ulises é unha narración que protagoniza Jujú, un neno que, produto da súa imaxinación e o aburrimento, recorre a un barco-desván chamado Ulises, no cal un día recibe unha visita inesperada. Grazas a este relato gañou o Premio "Lazarillo" en 1965.
"Será un gran historiador"-decía Etelvina; "Será elegante y hermoso como un príncipe"-opinaba Leocadia; "¡Bobadas!. Será un buen campesino y llevará la finca, como el Abuelo, como papá y como yo. ¿Para qué nos lo quedamos, sino?. Parecéis tontas".
Con Sólo un pie descalzo gañou o Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil en 1984. Este conto narra a vida de Gabriela, unha nena que perde a miúdo só un zapato, sen saber a razón. Como consecuencia de sentirse incomprendida sumérxese nun mundo de soños e fantasía.
"Porque el corazón humano es un desconocido, del que sólo se sabe que siempre anduvo—y acaso siempre andará— con sólo un pie descalzo."
Webgrafía:http://www.clubcultura.com/clubliteratura/clubescritores/matute/obra.htm
http://www.pinterest.com/pin/198088083581472449/
http://loqueleolocuento.blogspot.com.es/2013/08/los-soldados-lloran-de-noche-ana-maria.html
http://www.fidena.edu.mx/biblioteca/Literatura/Otros/Ana%20Mar%C3%ADa%20Mature%20-%20Peque%C3%Blo%20teatro.pdf
http://www.ciao.es/Fiesta_al_noroeste_Ana_Maria_Matute__Opinion_1589583
Pamela Campos Andión
Beatriz Castiñeira Barreiro
Ana De La Calle López
Rocío Fernández Rodríguez
Raquel Fernández Sanfiz
Parabéns tamén por esta entrada, clara e orixinal. Tan só unha cousa, "Los hijos muertos" obtivo o Premio Nacional de Narrativa (que ata onde sei non se chama "Miguel de Cervantes") e o Premio da Crítica.
ResponderEliminarMontse Pena.